Pasta kanapkowa (pesto) z czosnku niedźwiedziego z serem pleśniowym i nerkowcami

Jak się nie ma, co się lubi, to się robi coś lepszego – tymi słowami Anka, moja przyjaciółka jeszcze z licealnych czasów, określiła to pesto, które powstało jako improwizowany dodatek do grilla. Dodałyśmy takie składniki, które miałyśmy na stanie i wyszła nam jedna z lepszych past, jakie jadłam, więc wrzucam tutaj przepis.

Anka mieszka w małym miasteczku, w którym czas płynie w innym tempie, ma swój własny dom, w którym się wychowała i który zapewni jej rozrywkę w zakresie remontów na co najmniej 20 najbliższych lat. Zazdroszczę jej ogromnie i tego domu, i życiowej odwagi, i niezłomnej pogody ducha. Do tego domu od zawsze chciało się przychodzić. Gdy pojawiłam się w nim po raz pierwszy jakieś 15 lat temu, od razu poczułam się w nim jak u siebie. Po kilkunastu latach okazało się, że tak samo poczuły się zarówno moje dzieci, jak i Małż.

Spełniła się jedna z naszych fantazji, która kiedyś przeleciała nam przez szalone głowy. Ta myśl przeleciała i oddaliła się, bo jako niespełna 20-latki tuż przed maturą nie marzyłyśmy o zakładaniu rodzin. Później nasze drogi rozeszły się, studiowałyśmy na różnych kierunkach, porozjeżdżałyśmy się każda w swoją stronę. Zabawne i pokrzepiające, że po wielu latach przerwy można się spotkać i rozmawiać ze sobą tak, jakby tej długiej pauzy nie było.

Dzieciaki radośnie i nieskrępowanie korzystały z soczystej zieleni na wpół zdziczałego ogrodu, Człowiek Wyżerka próbował naskubać sobie czereśni z poniemieckiego drzewa, a ja w tym czasie rwałam całe naręcza czosnku niedźwiedziego, który znalazł świetne warunki do życia w cieniu wielkiej trampoliny.

Mówi się, że czosnek niedźwiedzi powinno się zrywać i zjadać zanim przekwitnie. Jeśli się skupić tylko na wartościach zdrowotnych jego liści, to tak – zioła mają najwięcej korzystnych substancji przed kwitnieniem. Jeśli wziąć pod uwagę smak, to w tym wypadku nie czuję różnicy, więc korzystam, jeśli mam możliwość.