Pieczone ostrygi faszerowane

Koniec roku sprzyja wspomnieniom i podsumowaniom. Nadrabianiu zaległości również – a tych mam całkiem sporo, jeśli chodzi o blogowanie… Kończący się rok był dla mnie okresem intensywnej pracy zawodowej, projektów po godzinach oraz frustracji wywołanej faktem, że mimo ciągłego przebywania w kuchni moja obecność tutaj jest praktycznie żadna.

Od września mamy też małą rewolucję, bo Człowiek Wyżerka poszedł do pierwszej klasy – codziennie odrabiamy zadania domowe i mamy za sobą już pierwsze lektury (ostre tempo od samego początku). Pięcioletnia Panna Grymaśna, uczęszczająca do zerówki, zapamiętale rywalizuje ze starszym bratem i podpatruje, czego się uczy. Mała spryciara całkiem nieźle czyta!

Niedoczas – kiedy pierwszy raz użyłam tutaj tego słowa, chyba nie wiedziałam, co ono znaczy – sens teraz objawił mi się z pełną mocą. Nie jestem orłem w dziedzinie organizacji, bo obok tytułu miss „gracji” jestem jeszcze mistrzynią nieogaru, ale Jakimś cudem udało mi się w tym roku zapisać na kilka interesujących warsztatów kulinarnych we Wrocławiu oraz ambasadorować w wiosennej i jesiennej edycji Festiwalu Restaurant Week (relacje można było zobaczyć na Instagramie).

Od dawna nosiłam się z zamiarem opublikowania przepisów z warsztatów zorganizowanych przez markę Galeo i prowadzonych przez Macieja Wawryniuka. Co roku byłam na nie zapraszana i jakoś nigdy nie udało mi się wygospodarować sobie czasu na wycieczkę do Warszawy. W tym roku bardzo nie chciałam odmawiać, bo temat „Tradycja na czasie” mocno mnie kręcił. No, a poza tym dzieciaki są już na tyle ogarnięte, że Małż samotnie mógł z nimi zostać na polu bitwy. Pod koniec września wyrwałam się więc do stolicy na weekend i spędziłam w studio kulinarnym kilka niezwykle intensywnych i inspirujących godzin.

Zaproszeni goście podzieleni na grupy mieli zadanie przygotować dania kuchni staropolskiej według oryginalnych receptur pochodzących z wydanej w 1856 roku książki „Kuchnia polska, czyli dokładna i długą praktyką wypróbowana nauka sporzadzania potraw mięsnych i postnych” autorstwa Józefa Schmidta. Program warsztatów był bardzo bogaty, bo zaplanowano przygotowanie aż 12 dań wg przepisów ze wspomnianego dzieła. Mój zespół dostał w przydziale ostrygi faszerowane, ozór wołowy w sosie polskim i placuszki karlsbadzkie. Proporcje składników musieliśmy sobie dobrać sami na podstawie własnych doświadczeń kulinarnych i upodobań smakowych. Na osoby niezorientowane w staropolskim nazewnictwie czekało kilka pułapek, które zainspirowały mnie do zmajstrowania tego mema: