Kaszi z wędzoną makrelą

W swojej biblioteczce mam kilka książek kucharskich jeszcze z epoki PRL-u, wśród nich pozycje dotyczące kuchni z różnych stron świata. Wiele w nich wskazówek, czym można zastąpić produkty, które wtedy były bardzo trudne do zdobycia, np. maggi zamiast sosu sojowego. Trudno się zatem dziwić, że wiele osób przeżyło spory zawód, ze te „światowe” potrawy w domowym wydaniu smakowały nie tak, jak powinny. Czasami jednak uda się uzyskać bardzo dobry rezultat, używając rodzimego produktu w miejsce oryginalnego. Tak jest w przypadku zamiany ryżu do sushi na kaszę jęczmienną perłową. Pierwszy raz pomysł ten zobaczyłam w książce „Grzegorz Łapanowski smakuje”. Przyznam się, że nie byłam pewna rezultatu, ale i tak postanowiłam spróbować z własnymi dodatkami. I warto było, bo wyszło pysznie!

Zanim przejdę do przepisu na polską wersję japońskiego sushi, przytoczę dwie anegdotki, które zawierają w sobie wskazówki, w jaki sposób uniknąć blamażu przy jedzeniu tej potrawy.

Na trzecim roku studiów jeden z wakacyjnych miesięcy spędziłam w Heidelbergu. Na pożegnalną kolację T. – mama trójki dzieci, którymi pomagałam się opiekować – kupiła sushi. Siedziałyśmy w jej kuchni, gawędziłyśmy miło, mieszając języki (ona uczyła mnie niemieckiego, ja doskonaliłam jej polski). W którymś momencie gospodyni spurpurowiała, gwałtownie wstała, przydzwoniła głową w ciężką, żeliwną lampę wiszącą nisko nad stołem i usiadła. Myślałam, że zejdę na zawał. Okazało się, że niefrasobliwie nałożyła sobie na jednego maki spory kawałek wasabi (a wasabi powinno się mieszać z sosem sojowym).

Pewna wrocławska „suszarnia” poszukiwała do pracy osób, które były w kwestii kuchni japońskiej totalnie zielone (czyli tańszych pracowników, bo bez doświadczenia – to całkiem praktyczne, bo tacy nie mają  oprócz wymagań płacowych także złych nawyków). Współlokator z mieszkania studenckiego dostał tam pracę i po szkoleniach przynosił nam całkiem spore ilości „pomocy naukowych”. Całą ekipą wybraliśmy się później na darmową degustację w dniu otwarcia. Do naszego stolika, w trakcie posiłku, podeszła kelnerka i konspiracyjnym szeptem zagadnęła do jednego z kolegów, który odłożył na talerzyk nadgryziony kęs: „P. kazał mi przekazać, to nie moje słowa – zarzekała się – że sushi wkładamy w całości do paszczy”.

Mój przepis znaleźć można również w dolnośląskim magazynie kulinarnym KOCIOŁ, który jest dostępny zupełnie za darmo (można go czytać na Issuu albo pobrać w formacie pdf ze strony internetowej). W najnowszym styczniowo-lutowym numerze jest więcej pomysłów na dania z kaszą oraz z kawą.