Zielone smoothie z jarmużem i chia

Długo mogę bronić tezy, że dzieciaki to najbardziej przekorne istoty na świecie. Doskonałym przykładem jest czteroletnia Panna Grymaśna, która często odmawiała spróbowania czegokolwiek tylko dlatego, że w niefrasobliwości swojej pokazałam, jak bardzo mi na tym zależy. Po prostu wiedziała, że będę wokół niej skakać, prosząc, by zjadła. Taka próba sił i walka o uwagę – szczególnie w chwilach, gdy nieco bardziej skupialiśmy się na jej starszym bracie, Człowieku Wyżerce. Kiedyś ulegałam i przygotowywałam dania na jej zamówienie. Póżniej okazywało się, że rzucała na nie okiem i stwierdzała, że zawartość talerza nie spełnia jej oczekiwań. „Nadejszła” jednak wiekopomna chwila, w której uświadomiłam sobie, jak to działa. Wiele samozaparcia wymagało ode mnie udawanie, że takie zachowanie nie robi na mnie wrażenia i jest mi obojętne, czy zje to, co przygotowałam. 

Oto jedno z moich cenniejszych odkryć w dziedzinie karmienia dzieci: jeśli chcesz, żeby dziecko coś zjadło, udawaj, że ci w ogóle na tym nie zależy, a najlepiej, gdy przygotowujesz coś nowego/coś ekstra, ogłaszaj wszem i wobec, że to wcale nie jest dla dziecka, tylko zrobiłaś to dla siebie. Uwierz mi, bardzo prawdopodobne, że niecne pacholę będzie chciało tego spróbować – najbardziej na świecie.

Tak właśnie było w przypadku tego smoothie, na które przepis zamieszczam poniżej. Wszystko, co zielone i półpłynne, było omijane szerokim łukiem. Nie pomagały analogie do bajkowych postaci, a tym bardziej tłumaczenie, że to jest zdrowe. Wystarczyło powiedzieć, że zrobiłam to dla siebie i dla Małża, i jak zrobię zdjęcia, to sami wypijemy. Efekt widoczny na załączonych fotografiach 😉