Boczek pieczony z brzoskwiniami

Połowa sierpnia przypomina, że lato chyli się ku końcowi. Czerwieniejące jarzębiny, kwitnące wrzosy, chłodne wieczory i mgliste poranki nie pozostawiają złudzeń. Jesień zaczyna się wpraszać do Kotliny Kłodzkiej a wkrótce zapuka do bram Wrocławia. W takich okolicznościach przyrody organizm zaczyna się powoli domagać konkretnych posiłków, pierogi z jagodami już nie wystarczają. Wybitnym, zażartym wręcz mięsożercom mogę polecić boczek z brzoskwiniami. Koniecznie pieczony przez kilka godzin w średnio nagrzanym piekarniku. Im niższa temperatura i dłuższy czas pieczenia, tym mięso jest delikatniejsze. Zawsze podkreślam, że na dobre rzeczy warto czekać.

Poniższy egzemplarz został przygotowany przez moją Mamę i upieczony w piekarniku jej ukochanego, zielonego pieca kaflowego, o którym pisałam parę postów temu. Jeśli interesuje Cię powiastka o tym, jak miejscowy filozof-poeta, koneser napojów wyskokowych i złota rączka budował ów piec, to kliknij tutaj.

W rzeczonym piecu jest umieszczony spory piekarnik, który aktualnie świetnie się sprawdza jako suszarka do grzybów. Jakiś czas temu Mama sprawiła sobie specjalny termometr i dzięki niemu wie, jaka panuje w nim temperatura – wcześniej była to jedna wielka zgadywanka. Wiele potraw siedziało w piekarniku w nieskończoność i upiec się nie mogło, wiele się przypaliło. No i na dodatek nie jest łatwo nauczyć się, w jaki sposób palić w piecu, żeby utrzymać stałą temperaturę bez gwałtownych spadków czy skoków.

Przypadkiem, w „Kucharce litewskiej” Wincentyny Zawadzkiej (wydanie z 1913 roku), natrafiłam na kilka patentów na sprawdzenie temperatury w chlebowym piecu (czyli nieco innym, ale spokojnie można zastosować w podobnych konstrukcjach):

„(…) w kilka minut po wymieceniu, położyć na środku pieca arkusz papieru; jeżeli natychmiast zżółknie lub się spali, wtenczas jest za gorący, jeżeli się powoli kurczy i żółknieje, ma właściwy stopień ciepła”*

„Po wypaleniu pieca próbować go, sypiąc otręby lub wrzucając papier, (…) a także mąką – jeżeli wrzucona garstka mąki nie pali się i nie trzaska, tylko się rumieni – piec jest dobry”**

Jak to dobrze, że w większości gospodarstw domowych elektryczny piekarnik z możliwością ustawienia wszystkiego, co tylko się wymarzy, zaczyna być standardem. Termoobiegi, grille, sous-vide, dwie niezależne komory i kto wie, co jeszcze… A to tylko 100 lat różnicy – bo będzie w kolejnym stuleciu? Czego będą nam współczuć, a czego zazdrościć nasze praprawnuki?