Młoda kapusta z mlekiem kokosowym i imbirem (i o ciągach skojarzeń)

Fascynuje mnie mechanizm przywoływania wspomnień i analizowanie ciągów skojarzeń. Czasem, gdy złapię się na jakiejś ciekawej refleksji, lubię zatrzymać się na chwilę i spróbować odtworzyć tok myślenia – która z kostek myślowego domina runęła jako pierwsza i uruchomiła pozostałe… Jak to się dzieje, że jakiś pozornie z niczym niezwiązany przedmiot kojarzy mi się z czymś w danym momencie. Każdy zna to uczucie. Patrzysz na przykład na staruszkę w nieśmiertelnych cielistych podkolanówkach siedzącą w autobusie i uświadamiasz sobie za chwilę, że na kuchence pewnie teraz kipi zapomniane mleko.

Kiedy byłam małą dziewczynką, małą, ale umiejącą już czytać, w moje ręce wpadła pięknie ilustrowana książka o królikach albo zającach, które mieszkały niedaleko pola kapusty. Żyjące w kapuścianym raju długouchy skupiały się głównie na konsumpcji i rozważaniach nad wyższością czerwonej kapusty nad białą i odwrotnie. Opisy jedzenia kapuścianych liści były tak sugestywne, że sama nabrałam na nie wielkiego apetytu, który pozostał mi do dziś. Niestety, nie pamiętam, jaka to była bajka, ale za każdym razem, gdy widzę na straganach dorodne główki młodej kapusty, przypomina mi się, jak autor wychwalał ich soczystość i słodycz.

Dzisiaj pewnie w trakcie lektury zastanawiałabym się, co sobie o tej całej sytuacji myśli właściciel pola i jakie fantazyjne metody na rozprawienie się ze szkodnikami podpowiada mu wyobraźnia i dopuszcza prawo.