Gulasz z sarniny z czerwonym winem i jałowcem

Dziczyzna kojarzy mi się z promotorem mojej pracy magisterskiej. Był on (w sumie nadal jest) zapalonym myśliwym i specjalistą w zakresie motywów zwierzęcych w literaturze polskiej od średniowiecza aż po dzień dzisiejszy. Znany był również z tego, że jego seminaria to emocjonalny rollercoaster. Niejednokrotnie dziewczyny z mojej grupy musiały wychodzić w trakcie zajęć na korytarz, żeby nie „szantażować go łzami”. No cóż, jeśli nie miał on litości dla pięknookich saren, to tym bardziej nie będzie jej miał dla egzaltowanych polonistek.

Może te wspominki moje niespecjalnie są przyjemne, lecz muszę rzec, że potrawa, na którą podaję tutaj przepis jest jak najbardziej. Robiąc ją, liczyłam się z tym, że mój Małż będzie kręcił nosem – nie przepada za jałowcem (kiełbasy jałowcowej nie zje w żadnym wypadku), ale jak tu do dziczyzny nie dodać tych jagód? Wrzuciłam je do gara i chłop mój mnie zaskoczył, bo nie marudził ani trochę. Istnieje taka ewentualność, że wrócił z pracy ekstremalnie głodny albo ktoś mi go podmienił, bo zjadł całą porcję i nawet pochwalił, że dobre… 

Przepis autorski – improwizowany.