Prosta zupa z kurkami. O, kurka, ale dobra!

W ostatnich tygodniach, gotując obiady, skupiałam się raczej na szybkich, treściwych daniach jednogarnkowych, które pełniły dla mnie i Małża funkcję obiadokolacji. Zupy popadły w lekką niełaskę. Zaczęłam znowu je gotować, kiedy zauważyłam, że nieco za bardzo zaokrągliłam się tu i ówdzie, przez co wyglądam, jakbym była w 5. miesiącu ciąży spożywczej. I to latem! Zgroza!

Zupy mają tę główną zaletę, że przeważnie nie mają w sobie miliarda kalorii, których nigdy nie potrafię wyliczyć, i dzięki nim zjada się znacznie mniej drugiego dania. Jakby tego było mało, to w wywarze rozpuszcza się mnóstwo dobroczynnych substancji: makro- i mikroelementów oraz witamin. No i nie do przecenienia dla zabieganych osób jest to, że zupy robi się szybko i bardzo łatwo. Najprościej mówiąc, wystarczy pokroić wszystkie składniki, zalać wodą lub bulionem i zostawić na kuchence na czas jakiś. Oczywiście, włączonej 😉

Tak jest w tym przepisie – tutaj nie potrzebujesz żadnej kostki rosołowej ani nagotowanego wcześniej, zachomikowanego bulionu. Wystarczy komplet młodej, pełnej smaku włoszczyzny i kurki, podsmażone na maśle z dodatkiem szalotki i młodego pora. A na koniec można wlać solidny chlust kremówki. Wiadomo przecież, że tłuszczyk jest nośnikiem smaku. I rozpuszczają się w nim witaminy A, D, E i K, więc to wszystko dla naszego dobra.