Hummus z bobu

W sezonie bobowym codziennie zasuwam na stoiska warzywne i wracam do domu, dzierżąc ze dwa woreczki i podśpiewując pod nosem „bób obro-o-odził! Małż truchle-e-je!”.

Małż bowiem nie jest fanem strączków i kiedy czuje zapach gotującego się bobu, wzdycha ciężko z rezygnacją. Wyjątek robi tylko dla porządnej grochówki i dla fasolki po bretońsku. Podejrzewam, że obecność boczku i kiełbasy ma coś z tym wspólnego.

Młody, soczysty bób w miękkich skórkach zdarza mi się wcinać nawet na surowo. Młodziutkie ziarna szybko jednak dojrzewają i soczyste, zielone maleństwa są zastępowane przez te duże, mączyste, o wyraźnym bobowym aromacie.

Najbardziej lubię bób prosto z wody. Co roku po zjedzeniu kilku kilogramów czuję, że jestem gotowa przejść na „następny etap związku” i przygotować go nieco inaczej. Tym postanowiłam wypróbować przepis na hummus z bobu.

Tę recepturę możesz dowolnie modyfikować, dostosowując ją do swoich upodobań – sezamowej pasty tahini dodaj mniej lub więcej, podobnie sprawa się ma z czosnkiem i sokiem z cytryny. Przed podaniem polej hummus dobrą oliwą albo tłoczonym na zimno, smacznym olejem i posyp ulubionymi przyprawami czy świeżymi ziołami.

Hummusem możesz smarować kanapki, zajadać go jako dip do nachosów, krakersów czy z pokrojonymi w słupki warzywami.